Het gefluister in de duisternis

Howard P. Lovecraft (1890-1937) was een Amerikaanse schrijver die erom bekend stond dat hij zijn horrorverhalen in een sciencefictionachtig kader plaatste. Hij creëerde een eigen genre dat hij kosmische horror noemde, veelal gebaseerd op zijn eigen nachtmerries. Hoewel hij vrijwel onbekend gestorven is, heeft H.P. Lovecraft vandaag de dag nog steeds een heel grote invloed op moderne schrijvers. Onder andere horror auteur Stephen King noemt hem een van zijn voornaamste inspiratiebronnen. Het meest bekende werk van Lovecraft is natuurlijk Necronomicon - The Weird Tales of H.P. Lovecraft, maar die is niet in het Nederlands vertaald, vandaar dat hier is gekozen voor Het gefluister in de duisternis, wel vertaald en even goed.

In de zeven verhalen van deze horror verhalenbundel, Het gefluister in de duisternis (Nederlandstalige vertaling uit 2015) is de hoofdpersoon vaak een nieuwsgierige wetenschapper, gelieerd aan de - niet bestaande - Miscatonic Universiteit te Arkham. Gekweld door dromen en visioenen of voortgedreven door een verhaal van een plaatselijke boer doen de onderzoekers de meest griezelige ontdekkingen, waarbij menigeen zijn verstand zal verliezen. Er is sprake van wezens uit andere tijden en dimensies, ouder dan de wereld zelf, die al voorkomen in de - eveneens verzonnen - Cthulhu Mythen waarin sprake is van de Grote Ouden. De verhalen zijn bijna zonder uitzondering verslagen achteraf, genoteerd door de onderzoekers.